کد مطلب:173165 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:147
نماز جماعت ولید
ولید كه با كنیزش هم بستر بود، در حال مستی، لباس های خود را به او پوشانید و او را در حال مستی و جنابت، برای اقامه ی نماز جماعت به جای خود به مسجد فرستاد!! [1] .
ولید عیاش، شیفته ی آواز خوانی ابن عایشه بود، تا آن جا كه پس از شنیدن اشعارش، مستانه به طرف او آمد و همه جای بدن او را بوسید!
البته ولید فرزند یزید بود؛ همان كه وقتی ابن عایشه اشعارش را برای یزید می خواند، پس از كفرگویی های بسیار، به ساقی گفت: ما را در آسمان چهارم شراب بده! [2] .
در كتاب های اهل تسنن، لعن مروان وارد شده است. حاكم در «مستدرك»، از عبدالرحمن بن عوف نقل می كند كه هر بچه ای متولد می شد او را نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می آوردند تا برای او دعا كند. وقتی مروان را آوردند رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
او وزع است (حیوانی است بنام مارمولك) و فرزند وزغ و ملعون و فرزند ملعون است. [3] .
و نیز از عایشه نقل شده كه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
خدا لعنت كند پدر مروان را، كه مروان در صلب اوست، پس مروان قطعه ای از لعنت خدا است. [4] .
ولید عیاش، شیفته ی آواز خوانی ابن عایشه بود، تا آن جا كه پس از شنیدن اشعارش، مستانه به طرف او آمد و همه جای بدن او را بوسید!
البته ولید فرزند یزید بود؛ همان كه وقتی ابن عایشه اشعارش را برای یزید می خواند، پس از كفرگویی های بسیار، به ساقی گفت: ما را در آسمان چهارم شراب بده! [2] .
در كتاب های اهل تسنن، لعن مروان وارد شده است. حاكم در «مستدرك»، از عبدالرحمن بن عوف نقل می كند كه هر بچه ای متولد می شد او را نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می آوردند تا برای او دعا كند. وقتی مروان را آوردند رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
او وزع است (حیوانی است بنام مارمولك) و فرزند وزغ و ملعون و فرزند ملعون است. [3] .
و نیز از عایشه نقل شده كه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
خدا لعنت كند پدر مروان را، كه مروان در صلب اوست، پس مروان قطعه ای از لعنت خدا است. [4] .
[1] شفاء الصدور، ج 1، ص 240.
[2] شفاء الصدور، ج 1، ص 240.
[3] أنه قال كان لا يولد لأحد مولود الا أتي به النبي صلي الله عليه و آله و سلم فيدعو له فأدخل عليه مروان بن الحكم فقال هو الوزع بن الوزع الملعون بن الملعون. بحارالانوار، ج 62، ص 236 باب (5) أنواع المسوخ و أحكامها، نقل از مستدرك حاكم، ج 65، ص 236-237.
[4] تفسير قرطبي، ج 6، ص 3902؛ تفسير فخررازي، ج 20، ص 237.